UAF: ‘Kijk ook naar potentieel vluchtelingen bij tekort aan personeel’
'Nederland heeft 80.000 arbeidskrachten uit buitenland nodig', meldde Randstad naar aanleiding van het nieuws over de economische groei in het laatste kwartaal van vorig jaar. Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF pleit ervoor om bij het oplossen van personeelstekorten vooral ook te kijken naar het potentieel van nieuwkomers die in de afgelopen jaren naar Nederland zijn gekomen. Zij brengen veel kennis en ervaring mee en willen graag iets bijdragen aan de samenleving.
De inschatting van Randstad is dat het over een of twee jaar steeds moeilijker wordt om gekwalificeerd personeel te vinden in omringende landen. Mardjan Seighali, directeur UAF: ‘Reden te meer om te inventariseren welke kennis en ervaring de vluchtelingen hebben meegebracht die in de afgelopen naar Nederland zijn gekomen. Op lokaal niveau gebeurt dit steeds meer, maar regie ontbreekt. De matching tussen werkgevers en potentiele werknemers met een vluchtelingachtergrond moet sneller en beter geregeld worden.’
De tekorten aan personeel zijn niet volledig op te lossen door de inzet van nieuwkomers, maar kansen zijn er volop. Seighali: ‘Het UAF begeleidt ruim 2.500 hoogopgeleide vluchtelingen. De meest voorkomende studie- en werkrichtingen zijn de zorg, ICT/techniek en economie. Uit gegevens van het UWV blijkt dat in die sectoren krapte te verwachten is en wij denken dat vluchtelingen onderdeel kunnen zijn van de oplossing.’
Sectoren en bedrijven die met krapte te maken krijgen, moeten zich volgens het UAF meer richten op de capaciteiten van nieuwkomers. Werkgevers kunnen bijvoorbeeld investeren in taalonderwijs, (bij-)scholing en leerwerktrajecten zodat de aanwezige kennis en ervaring van nieuwkomers wordt benut en hun zelfredzaamheid wordt gestimuleerd. Ook onderwijsinstellingen kunnen zich flexibeler inzetten voor hun toekomstige werknemers. Seighali: ‘Werktuigbouwkundigen en verplegers uit Aleppo beschikken over veel vakkennis en willen graag bijdragen aan de Nederlandse samenleving. Het enige wat nodig is, is gelijke kansen creëren zodat zij kunnen meedoen en niet afhankelijk blijven van een uitkering.’